De schade van veroudering

Hoogleraar Moleculaire Genetica (Spinoza Premie Laureaat 1998)

Jan Hoeijmakers

Jan Hoeijmakers, hoogleraar Moleculaire Genetica, is een internationaal erkende toponderzoeker die een grote invloed heeft op zijn vakgebied. Hij heeft baanbrekend onderzoek verricht aan de moleculaire mechanismen die betrokken zijn bij het herstel van DNA-schade, en moleculaire defecten van diverse ernstige erfelijke aandoeningen en daarbij geheel inzichten verkregen op het gebied van het verouderingsproces en kanker.

Hij heeft vele artikelen in toptijdschriften op zijn naam, is lid van diverse adviesraden, en spreekt frequent op belangrijke bijeenkomsten. Hij heeft vele (inter)nationale benoemingen, subsidies en eerbewijzen gekregen.

In 1986 ontving hij de De Snoo – van ‘t Hoogerhuijs-prijs (voor de isolatie van het eerste menselijk gen voor DNA-herstel), in 1995 kreeg hij samen met Bootsma de Louis Jeantet-prijs voor hun onderzoek aan DNA-reparatie. In 2000 kreeg hij met zijn collega’s de Descartesprijs, in datzelfde jaar ook de Van Gogh-prijs, in 2001 volgde de Josephine Nefkensprijs voor kankeronderzoek en in 2008 en 2016 werd een Advanced Grant toegekend van de European Research Council. In 2011 ontving hij samen met Bert Vogelstein de prijs van de Charles Rodolphe Brupbacher Stichting voor hun onderzoek naar genoomstabiliteit en de rol hiervan bij veroudering en kanker. In dat jaar kreeg hij tevens de Koningin Wilhelmina Onderzoeksprijs van KWF Kankerbestrijding. In 2017 werd hem de Olav Thon Prijs uitgereikt voor onderzoek op het gebied van DNA schade en dementie. Hoeijmakers werd in 2011 Academiehoogleraar aan de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen en in 2013 Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Jan Hoeijmakers staat bij een breed publiek bekend als ouderdomsprofessor en is de belangrijkste expert op het gebied van DNA-reparatie.